என் நரம்புகளின் முடிச்சிலிருந்து
விண்ணென்று தெறித்துப் புறப்பட்டு
வீரியம் குறையாமல்
நெடும்பாதை பயணப்பட்டு
மூளைச்சிக்கல்களில் அமைதியாய் ஊடுருவி
சற்றும் எதிர்பாராமல்
துல்லியமான ஓர் அதிர்வுக்கோளத்தை
நாற்புறமும் வெடித்துப் பரவ விட்டு
உறைந்திருந்த பக்கங்களில்
அடர்மின்னலை சீறிப்பாய்ந்து
சிலிர்த்தெழுந்த உணர்வுகள் தறிகெட்டோடி
வார்த்தைச்சுரங்கத்து இருட்டில்
தேடித் துழாவி ஏதும் கிடைக்காமல்
அத்தனை அவஸ்தைகளும்
மெல்லிய விசும்பலாய் வெளிப்பட்டு
மரணித்து அமைதியானபின்
மற்றொன்று...
/11th Nov, 2006
1 comment:
visumbal idhayathulerndhu varumnu ninaichen... appovum adhoda padhai track panni kavidhaiya mathirukeenga... interesting poem... description is brilliant...
Post a Comment