பேரமைதி

ஒரு கனி
இரு பசி
தெறிக்கும் இரத்தம்

எஜமானன்
அடிமை
இவன் அவனாக
அவன் இவனாக
உருளும் சரித்திரம்

ஒரு பூமி
பல்லுயிர்கள்
அரித்துக் கொண்டிருக்கிறோம்

பசியில்லாத உயிர்கள்
உயிர்களில்லாத பூமி
பூமியில்லாத பிரபஞ்சம்
பிரபஞ்சமில்லாத ஏதோ
பேரமைதியில்
இருந்திருக்கக் கூடும்

பிரபஞ்சம் எப்போது உருவானது
எங்கிருக்கிறோம்
என்ற கேள்வி எழுந்த போது - ஆக
கேள்வியே இல்லாத போதும்
அந்தப் பேரமைதி வாய்க்கக் கூடும்

எல்லாம் சரியாக அமைந்தவர்கள்

எல்லாம் சரியாக அமைந்தவர்களின்
குடும்பப் புகைப்படத்தில்
அழகான மரவேலைப்பாடமைந்த நாற்காலிகளில்
மூன்று தலைமுறையினர்
கம்பீரமாக வீற்றிருக்கிறார்கள்
அங்கே காலியான அல்லது உடைந்துபோன
நாற்காலிகள் என்று எதுவும் இல்லை

முன்னறிவிக்கப்பட்ட திருப்பங்களோடு
பெரும்பாலும் நேர்கோட்டில் பயணித்து
சுபமென்று முடியும் கதையொன்று
அவர்கள் ஒவ்வொருவர் கையிலும்
வழங்கப்பட்டிருக்கிறது
அங்கே மரணம் கூட
எதிர்பார்க்கப்பட்ட வரிசையில்
நேர்த்தியான விசும்பலோடு நிகழ்கிறது

குளிரூட்டப்பட்ட இரயில் பயணத்தில்
தூக்கத்திற்காக இரவல் வாங்கிய புத்தகம் போல்
அவர்கள் வாழ்க்கைப் புத்தகத்தின்
பளபளக்கும் அட்டைப்பக்கம்
வாசித்துக் கொடுத்துவிடுகிறார்கள்

எதுவுமே சரியாக அமையாதவர்கள் தான்
கசகசக்கும் இரவொன்றில்
மங்கிய வெளிச்சத்தினூடே
களைப்பான கண்கள் கொண்டு
அத்தனை பக்கத்தையும்
படித்துத் தொலைக்கிறார்கள்.

வெண்தாடிக் கிழவன்

கிழிந்த துண்டு போர்த்தி
தெருவோரம் சுருண்டு கிடக்கும்
இந்த வெண்தாடிக் கிழவன் -
எல்லோராலும்
புறக்கணிக்கப்பட்டவனா ?
அல்லது
எல்லோரையும்
புறக்கணித்தவனா ?

இருட்டறை

இன்னமும் அச்சுறுத்துகிறது
மனத்தின்
இந்த இருட்டறை

எத்தனை வித்தைகள் கற்றாலும்
இந்த இருட்டு மட்டும்
கண்களுக்குப் பழகவே இல்லை

கிடைத்திருக்க வேண்டிய அரவணைப்பு
சின்ன சின்ன சந்தோஷங்கள்
நடுங்கும் விரல்களுக்கான பற்றுதல்
சில தவறுகளுக்கான மன்னிப்பு
காய மறுக்கும் கண்ணீர் துளிகள்
தொலைந்து போன பருவங்கள்
மறுக்கப்பட்ட கொண்டாட்டங்கள்
நேர்த்தியான புறக்கணிப்பு
துல்லியமான சில சிதைவுகள்

எரியாத சடலங்கள் இறைந்து கிடக்கும்
மயானத்தின் நெடிகொண்டு
மறைந்திருக்கும் என் இருட்டறை

இந்த தூரத்திலும் விழும் ஒரு பார்வை
இந்த ஆழத்திலும் சேரும் சிறு வெளிச்சம்
வரக்கூடுமென்றால்
நான் மன்னிக்கக்கூடும்
இந்த இருட்டறையை
எனக்குப் பரிசளித்தவர்களை

ஒரு காதல் கதை

ஒரு பெண்
ஒரு ஆண்
அவள் உலகம்

ஒரு ஆண்
ஒரு பெண்
அவன் உலகம்

அவனும் அவளும்
சங்கமிக்கப் பணித்தாள்
ஒரு தேவதை

இரு உலகங்கள்
மோதிக்கொண்ட அதிர்ச்சியில்
அவர்கள் பிறகு மயக்கம் தெளிந்தார்கள்

அவள்
உடைந்த தன் உலகத்துண்டுகளை
தலையணைக்குள் புதைத்துக் கொண்டு
தேவதையை சபித்தாள்

அவன்
உடைந்த தன் உலகத்துண்டுகளை
வெறிகொண்டு
தேவதை மேல் விட்டெறிந்தான்

எல்லாம் தெரிந்த தேவதை
ஒரு குழந்தையை
அவர்களுக்குப் பரிசளித்தாள்

பிறகென்ன
அந்தக் குழந்தையே
அவர்கள் உலகமாகிப் போனது.

நினைவுகளை அணைத்தல்

ஒரு மின்விளக்கை
அணைப்பது போல்
அவ்வளவு எளிதாக இருப்பதில்லை
நினைவுகளை அணைப்பது.

என் உறக்கத்தடமெங்கும்
குதிரைக்குளம்பொலியாய்
ஒலித்துக் கொண்டேயிருக்கும்
இந்த நினைவுகளை
இறுக்கிப் பிடித்து நிறுத்த
இரவின் வீதியெங்கும்
அதன் பின்னலைகின்றேன்.

நினைவுகள்
எண்ணங்களைப் பிறப்பிப்பதும்
எண்ணங்கள்
நினைவுகளைத் திசைதிருப்புவதுமாக
தொடரும் உங்கள் விளையாட்டை
வேடிக்கை பார்ப்பதைத் தவிர
வேறொன்றும் வழியறியாத நான்
ஒன்று மட்டும் உங்களைக் கேட்கின்றேன் -

ஒரு மின்விளக்கை
அணைப்பது போல்
மிகஎளிதாக இந்த உடல் அணையும் போது

எந்தத் திருவடியில் விழுந்து
நீங்கள் செத்தொழிந்து போவீர்கள்?