இந்த மரங்கள்

குளித்து முடித்து
ஈரம் சொட்ட
நீ வரும் அழகை
நினைவுபடுத்துகின்றன
மழையில் நனைந்த
ஈரம் காயாத
இந்த மரங்கள்

உள்ளெரியும் தீ

கண்ணீர் பெருகி
கழுவிப் பார்த்தும்
களைய மறுக்கும்
கண்களில் சோகக்கறை

முகத்தில் பழக்கமில்லா
புன்னகையொன்றை
பொருத்திப் பார்க்க
உதடுகள் நடிக்கும்

விருப்பமில்லா
வார்த்தைகள் விழுந்து
என்னை விலக விடு
என்று இறைஞ்சும்

மனதில் சுமக்க முடியா
பாரம் ஏறி
தோள்கள் துவண்டு புதையும்

சவமாய் சரிய
சாத்தியம் இருந்தும் -
உள்ளெரியும் தீயோ
முன்னே செல்
இன்னும் வெல் - என்று
செயலில் ஓங்கி ஒலிக்கும்
உலகம் நின்று கேட்கும்